Hallo allen!

Het gaat super goed me. Ik geniet zo van elke seconde dat ik hier ben. Nog even en ik zit op de helft maar, daar denk ik liever niet aan want de tijd gaat te snel..

Het was echt een enorme drukke week. Alles weet ik vaak pas als ik er midden in zit. Zo gaat dat want, ze vertellen me niet duidelijk alles maar dat ben ik al helemaal gewend. De sister mijn begeleidster in het ziekenhuis had wel verteld dat er de zaterdag hospital day was alleen had ik geen idee wat het was. Op maandag kwam ik iets meer te weten en bleek dat hospital day een dag is dat sommige behandelingen en medicijnen gratis zijn. Wat een positief iets zeg!! Dinsdag liep ik als een normale dag naar het ziekenhuis. Toen ik aan kwam was er muziek en onwijs veel mensen. Ik dacht uuhm wat is dit voor feest op de vroege morgen? Nou het werd me nog wat duidelijker, van dinsdag t/m vrijdag waren er kampen en zaterdag was het hospital day. De namen waren anders maar de kampen waren hetzelfde als de hospital day. Maar de hospital day was meer een feest want na die dag wordt alles weer normaal zoals ze zeiden. Goeie actie vond ik zelf die dagen. Het was ontzettend leuk om deze dagen te werken nog leuker dan normaal. Ik werkte veel zelfstandig om dat mijn extra handen goed van pas kwamen al zeiden ze dat niet mijn collega's. Het gaf me wel een enorme boost zelfvertrouwen dat ik zo zelfstandig aan het werk was. Ik had ook z'n plezier in mijn werk. Normaal ook maar nu nog meer. Ik liep alleen maar rond met een big smile. Aan het einde van de middag stond ik ineens binnen 10 minuten in een groen pak in de operatiekamer om mee te kijken. Wat een fantastische ervaring, die kans had ik vast niet gekregen in Nederland. Ik vroeg me af of alles wel echt helemaal steriel ging. Maar ik dacht ik ga me hier niet druk over maken maar genieten van het moment om dit zo op deze manier te zien en alles te kunnen vragen. (Er staat een foto in mijn groene pak tussen de foto's). Eenmaal half 6 zei ik dat het misschien verstandig was om maar eens richting mijn huis hier te gaan. Wat een geweldige dag! Eigenlijk had ik zin om woensdag weer gewoon heen te gaan maar, weet dat de kinderen van het wondzorg project me ook hard nodig hadden. Tijdens het avond eten met de meiden maar even besproken hoe leuk ik het had gehad en gekeken of we alle scholen op woensdag konden doen. Het zag er realistisch uit als we flink door werkten. En het was gelukt hoor :). Ongeveer 75 kinderen behandeld want niet iedereen was op sommige scholen aanwezig omdat P7 examens hadden. Doordat we alle scholen op woensdag hadden gedaan en geen plan hadden bedacht vorige week voor donderdag kon ik werken in het ziekenhuis. Deze dag was misschien nog zelfs wel leerzamer dan de dinsdag. Mensen die me goed kennen weten dat ik echt een hekel aan braken heb als ik het zie of hoor van anderen ren ik het liefste weg. Nou of het zo moest zijn waren er zoveel patiënten die moesten braken deze dag ik het ziekenhuis. Ik heb het gezien en gehoord vreselijk maar wel weer wat overwonnen. En zoveel weer zelfstandig gewerkt en zelf overlegd wanneer het nodig was met de dokter. Weer ging ik zo laat naar huis als dinsdag. Het is gewoon zo leuk en gezellig met mijn collega's en het werk.

Vrijdag was het zelfde maar een stuk rustiger. En had donderdag en vrijdag ook met verpleegkunde studenten gesproken die mee hielpen. Echt interessant maar een wereld van verschil. Ze waren bijna klaar met hun studie maar hadden geen idee waarvoor het extra dopje was op de naald en hoe je een naalden box moest gebruiken. Uuhm veilig werken? Naja goed meteen even aan gepoot en ze dat maar op de Nederlandse manier geleerd. En dat vonden ze zelf en mijn collega's onwijs leuk dat ik dat deed. Ik dacht het zijn er maar 2 maar wie weet vertellen ze het in de klas wat de mzungu hun vertelde.

Vrijdag werkte ik niet de hele dag maar tot 2. Ik had met de meiden afgesproken om dan naar Jinja te gaan. Het voelde alsof we op vakantie gingen haha.

De taxi naar Jinja stopt op sommige plekken waar mensen als gekken op de taxi afrennen om hun producten aan je te verkopen. Maar deze mensen duwen het gewoon door het raam heen voor je neus zodat je het eigenlijk wel zou moeten kopen als zo iets in Nederland gebeurd. Het was zelfs zo dat ze de gebakken kip door het raam heen duwden en voor Gerke haar neus langs ging, vervolgens zat Gerke boven op mijn schoot van de schrik. En alle andere Oegandezen in de taxi lagen helemaal in een deuk van het lachen. En toen ik naar rechts keek zat Kimberley met een angstig hoofd haar raampje dicht te houden want, die was inmiddels ook bang voor kip. Ik nam de meiden voor het eerst mee naar Jinja dus wisten ze nog niet wat hun te wachten stond en had ik hun natuurlijk niet verteld. Dus toen hadden we dus taxi met kip, vandaar de titel dus.

In het hostel aangekomen waren we helemaal verliefd op het uitzicht, zo mooi!!! We hadden nog een burger gegeten en wat gedronken en gingen op tijd slapen. Zaterdag ging de wekker alweer vroeg. Na veel bang makende verhalen en angst voor het raften gingen we dan maar toch. En ik heb er zeker geen spijt van. Zeker heel wat angst momenten maar zo ongelofelijk vet! Eerst gingen we oefenen hoe het werkte en wat we moesten doen als de boot omviel of als je er uit vloog. De eerste waterval was dan ook wel even flink knijpen. Halverwege gingen we nog even back to the basic en op onze blote voeten een heel eind lopen. Daar haalde ik m'n teen nog open en zat er een splinter in PIJNLIJK gelukkig hadden we een vriendelijke gids in onze boot die me vervolgens dat zware loop ritje wel even doorhielp samen met de meiden. In de boot waren we dicht bij weer een harde stroming. De gids vertelde dat we om konden gaan en wat we dan hier moesten doen ivb met de keien. En ja hoor toen ik mij stevig vast hield met mijn peddel en het touw in mijn hand sloeg de boot over de kop. Ik had zoals de gids verteld de boot steeds vast kunnen houden al ging ik steeds kopje onder in de golven en verloor ik de peddel. Toen het water weer wat rustiger werd en na flink hoesten zag ik de gids. Iedereen was weg en was er met een andere jongen uit de boot, de gids en ik zelf. We moesten het werk dus even met z'n drieën doen. Bijkomen zat er niet bij hoor. In de boot moesten we als een gek peddelen en de anderen uit het water halen die bij de safty bootjes lagen. Toen iedereen weer aan boord was konden we alles even bij praten en lachen zo, wat een avontuur en kregen we wat biscuits en ananas als lunch. En zo natuurlijk gewoon in het bootje snel die ananassen snijden en uit de hand eten GEWELDIG op de Nile.. Na de lunch had de gids me nog veel pijn gedaan door het steentje uit mijn voet te halen. Eenmaal bijgekomen met z'n allen gingen we verder. Ik voelde me sterk en niet bang weer wat overwonnen, een geweldig gevoel. We hadden met het raften wel een uitdaging opgezocht die ik sowieso hier wilde doen. Na weer een heel stuk verder kwamen we weer op een moeilijk stuk met stenen en kregen we allemaal instructies. En ja hoor onze boot ging helemaal omhoog in de golf en ik vloog er in mijn eentje uit. Uiteindelijk kwam er een kajaker me redden want in je eentje kun je niet uit die heftige golven zwemmen. Jullie zullen misschien wel denken waarom zou ik zo iets opzoeken in Afrika? Geloof me het was echt veilig en voelde vertrouwd. Deze mensen waren exspers met jaren ervaring. En een beetje avontuur opzoeken is niets mis mee haha. Aan het einde mochten we nog gewoon even in de Nile zwemmen en een beetje mee laten gaan in de stroming. We gingen wat zwemmen en met stukken planten in het water naar elkaar gooien haha. Op dat moment dacht ik wauw! Overal waar ik keek alles was mooi en zo bijzonder dat ik in de Nile lag te dobberen en dat hele raften overleefd had en gewoon gedaan had. Het was alsof deze dag een film was. Ik besefte me even dat het zo mooi was en het in me op moest nemen, dit is een dag uit mijn leven die ik nooit meer zal vergeten. Een van de beste dagen uit mijn leven. Alles was zo perfect. Na het besef momentje weer in de boot geklommen en roeiden we naar het einde. In de boot deelden we in het Engels onze bijzondere ervaring met elkaar. Weer aan land deden we droge kleren aan en gingen we heerlijk BBQ met het genot van een koud biertje aan de Nile. Eenmaal weer in het hotel nog wat gedronken en een leuke avond gehad. We sliepen om 23:00 maar het voelde als 5 uur in de nacht. Z'n geweldige dag was het. Zondag hebben we lekker rustig aan gedaan en nog even in town geweest. Eenmaal weer in Nkokonjeru was het al aardig schemerig dus hebben we even een verstandig belletje gepleegd om veilig thuis te komen.

Afgelopen week was een week waar ik met een super goed gevoel op terug kijk. Het is tot nu toe de leukste week geweest! Ik voel me blij en gelukkig. Wat heb ik het fantastisch hier. Ik zou het echt zo graag allemaal aan jullie willen laten zien en voelen. Ik probeer het dan ook allemaal zo goed mogelijk te omschrijven. Maar helaas zullen jullie het gevoel en de geur niet ervaren al wil ik dat zo graag delen want, het is fantastisch!

Ik zit inmiddels mijn blog wel een beetje zielig te schrijven haha. Ik zit met een koude natte doek op mijn mega rode verbrande benen, heb spierpijn, en de splinter is niet uit mijn pijnlijke teen te krijgen die ik nu aan het weken ben. Morgen maar weer even verder kijken want hij begint wat te ontsteken. Gelukkig kan ik met een trots en gelukkig gevoel terug kijken op de afgelopen week. Ik heb weer zin in de nieuwe week!

De foto's van het raften heb ik nu nog niet dus die deel ik volgende week met jullie.

Groeten uit het zonnige Uganda

Het uitzicht in Jinja op de Nile.