larissa-in-oeganda.reismee.nl

Te laat..

Lieve allen,

Deze blog is nog al laat.. Zoals ik al had verteld ik ben ingeburgerd dat is mijn excuus. Voor deze blog moet ik soms wel wat verder terug in mijn geheugen graven maar goed. Dat doe ik graag voor jullie.

De week begon normaal. Ik zou mijn eerste examen gaan uitvoeren alleen was het wachten op een goede patiënt voor mijn examen. Na wat stress en geduld melde er een juiste patiënt zich woensdag toen ik net naar huis wilde gaan. Inplaats van 16:00 werd het een latertje, maar dat moet je over hebben als iemand die in de zorg werkt haha. Ik was blij dat ik mijn patiënt had voor het examen. Direct heb ik de eerste dingen uitgevoerd bij de patiënt. Vlak voor het donker ging ik snel naar huis. Want je wilt niet in het donker als vrouw alleen over straat lopen, laat staan een Mzungu. Donderdag heb ik de hele dag aan mijn examen gewerkt en het hele verpleegplan opgesteld. En me echt alleen maar bezig gehouden met de patiënt, het uitleggen en overleggen met mijn collega's. Heel leuk maar alles kost gemiddeld gewoon wat meer tijd in Oeganda.. Er is voor een paar weken in het laboratorium ook een Mzungu aan het werk om te oriënteren welke studie ze wil gaan doen. Helaas geen Nederlands praten maar Duits. Donderdag voor de lunch werd ik gevraagd of ik wilde helpen om vaccinaties voor baarmoederhals kanker te zetten op een school. Daar wilde ik zonder twijfel natuurlijk aan mee werken. Ontzettend veel kinderen gevaccineerd. Voor het eerst had ik een intra musculair injectie verkeerd geprikt. Ik heb goed gehandeld en dat was super fijn. Het zou een beste verpleegkundige kunnen overkomen. Je moet alleen weten hoe je juist moet handelen en dat wist ik :). Eenmaal terug bij het ziekenhuis had ik de Mzungu gevraagd of ze mee wilde lunchen bij het restaurant in town. En dat wilde ze waar we bonen met rijst gegeten hadden (zoals ik elke lunch eet). Het was leuk om haar verhalen te horen en dat Engels gaat me gewoon goed af.
Vrijdag had ik het examen voor in de praktijk met de patiënt afgerond. De patiënt was "staborn" want hij wilde naar huis terwijl de dokter geadviseerd had nog even te blijven.. Maar goed ik ben al gewend aan de Oegandese cultuur, want heb er zelf ook wat van weg. Verder was er vrijdag een jongetje waar echt weer op Afrikaanse stijl aan gewerkt werd. Ik zag de angst van het jongetje in mijn ogen waar hij mij recht in aankeek met zijn bruine knoepers. Zijn saturatie was zorgwekkend en had duidelijk een slechte ademhaling. Hoe het afgelopen is kan ik jullie helaas niet vertellen. Ik weet het zelf namelijk ook niet. That's life.. Verder kwam er nog een jongetje binnen die een mega wond had aan zijn arm, diep en groot. Het was allemaal heel interessant om het te zien en te assisteren bij het hechten. Niet te vergeten ik heb vrijdag voor het eerst helemaal alleen en perfect een infuus gezet!
Aan het einde van de middag voelde ik me totaal niet goed. Mijn collega's waren zo overbezorgd ze wilden me meteen een infuus aanbrengen. Met mijn gezonde verstand had ik maar gezegd dat ik dat niet wilde. Een ding is zeker, als ik ooit heel ziek ben, wordt ik sowieso gered door mijn overbezorgde collega's. Maar goed het plan was om naar Kampala te gaan, dus daar gingen we dan. Een pittig ritje naar Kampala was het wel. Gelukkig was ik levend aangekomen dus geen paniek. Ons favoriete hostel was helemaal vol geboekt, dus zat er niets op dan een andere uit te proberen. Super mooi was het daar alleen wat meer voor de oudjes haha. Het voelde als een vakantie resort.
Zaterdag hadden we een relax dag gepland. Nou die had ik echt heel erg nodig na al dat stressen van afgelopen week. We gingen naar het zuiden van Kampala aan het meer. Daar was een heerlijk groot zwembad met spa. GENIETEN dus, ik heb er echt van genoten. In de avond gingen we naar een festival met mensen die we eerder ontmoet hadden. Ik vond het niks aan, ik vond het geen festival haha. Gelukkig waren we alweer snel in ons vertrouwde club vlakbij het hostel. Want voor zaterdag konden we nog wel terecht in ons favoriete hostel. Kortom een super leuke en ontspannende dag, avond en nacht gehad. Zondag lekker rustig aan gedaan en rustig naar huis getuft in de taxi. Ik was moe en het klokje tikte snel voorbij waardoor er van de blog schrijven niets meer kwam.

De rest komt in de volgende blog. En het heeft nog wel een vervolg waarom 3 dagen te laat? Dat is nou weer een te overdreven Oegandese tijd. Een voordeel is, het duurt niet lang tot de nieuwe blog.

Tot snel allen!

Groetjes uit Oeganda


Reacties

Reacties

Marieke

Pas goed op jezelf hè, meid! ?

Lisa

Toppertje!! ?

beppe Sietske

dag lieve schat, Wat vond ik het leuk om van jou een mooie ballon te krijgen op mijn verjaardag.Wat was ik er blij mee Larissa. Je hebt de foto,s van tante Aukje ook wel gezien denk ik.En wat heb jij weer
veel beleefd. En je hebt al zoveel geleerd. infuus aanbrengen enz. enz. Top meisje.
Maar jjullie doen ook leuke dingen.Dat is ook goed. je moet ook lol kunnen hebben.Heb je verhaal weer gelezen en daar zie ik elke week naar uit. Knuffels en een hele dikke tuut van beppe.doei

Annie

Je bent een topper meid,pas goed op jezelf. Dikke knuffel van mij Annie

OMI

je hebt geen idee hoe wij uitkijken naar jou berichten. Ook dingen die je niet op je blog zet toch opschrijven want een maal thuis zijn dat je geheugensteuntjes.
Veel liefs ook van Opi en tot schrijfs

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel4Change