Lieve allemaal,
En toen zaten we alweer in januari 2018.. Wat gaat de tijd toch hard, nog minder dan 6 weken en ik ben weer in Nederland. Het gevoel is dubbel. Eigenlijk wil ik nog niet naar huis, want het is zo bijzonder en leuk hier. Aan de andere kant begin in nu aan de laatste lootjes en die zijn toch best wel pittig. Wat zou ik graag een boterham met kaas eten of aardappels met een stukje vlees.. of mijn bed met mijn dekbed, een bank om na werk even op te liggen en familie en vrienden. Zo kan ik nog heel wat opnoemen.

Het jaar 2017 begon voor mij als een gewoon jaar tot februari aanbrak. Ik besloot om voor mijzelf te kiezen en een droom die ik als klein meisje al had waar te gaan maken. M'n Engels was slecht maar daar had ik wel vertrouwen in dat, dat wel goed zou komen in Afrika. Het besluit om dit te doen heb ik tot de dag van vandaag nog steeds geen spijt van gehad. In maart had ik de tickets geboekt met een meisje van school. Ik had er zin in en het was een fijn idee om niet alleen te hoeven gaan. Tot juli een dikke maand voor ik weg ging vertelde het meisje toch niet te gaan. Wat heb ik een twijfels gehad of ik het in mijn eentje moest gaan doen of niet. Ook van deze keuze om er toch alleen voor te gaan heb ik tot de dag van vandaag geen spijt van. Eerlijk gezegd heeft het me juist goed gedaan om alleen te gaan, want wat heb ik me ontwikkeld de afgelopen tijd. Ik kijk met een zeer goed gevoel naar 2017 een jaar waarin ik veel heb overwonnen. Je moet eerst jezelf tegen komen voordat je het kunt zijn. En die droom die ik waar heb mogen maken mag ik in het begin van 2018 nog steeds voortzetten. 2018 zal een jaar zijn waarin ik terug naar Nederland keer en hopelijk mijn verpleegkunde diploma zal behalen.

Jullie zullen wel benieuwd zijn wat er vorige week zo gaaf was. Ik heb woensdag samen met de dokter heel wat jongetjes besneden. Mijn taak was de assistent. Het was zo geweldig om dit te doen. Ik moest instrumenten vasthouden, verwijderen of aangeven. Het bloed weg halen noem maar op. Na heel vaak gekeken te hebben mocht ik mee helpen. Het was zo gaaf om dit te mogen doen. Die ervaring zal ik niet snel vergeten! Ben inmiddels professioneel assistent geworden haha. Verder was afgelopen week weer normaal al waren er twee patiënten met flinke wonden die behandeld moesten worden.

Vrijdag gingen we naar Jinja voor oud en nieuw wat we in Kampala zouden vieren. Toen we vrijdag aankwamen hebben we lekker een burgertje gegeten en zijn we na een gezellige avond rond 1:00 gaan slapen. We hadden namelijk een groepje Nederlandse meisjes ontmoet die ook wel van een biertje hielden. Zaterdag hadden we even uitgeslapen waar we allemaal even aan toe waren. Na een lunch in town gingen we voor wat ontspanning. We gingen voor een massage aan het water. Heerlijk zo ontspannen! Toen we daar van terug kwamen was ik natuurlijk weer veel te ontspannen en nam ik een duik in de Nile. Tsja wel weer kans op bilharzia.. daarom moest ik ook alleen zwemmen de meisjes waren bang voor de bilharzia. Maar zo als ik in een vorige blog schreef heb ik het er voor over die ervaring is zo onwijs gaaf. En de periode waarin ik weer zo ziek kan worden ben ik weer terug in Nederland waar ik goed behandeld kan worden, dus dat was het risico wel waard vond ik zelf. De avond zijn we heerlijk uit eten geweest met twee ontmoette vrienden. Spareribs gegeten ... overheerlijk. Na een gezellig avondje uiteten gingen we opstap naar een stille disco. Nog nooit van gehoord en de eerste indruk was niet zo leuk. Iedereen danst en er is geen muziek? De ervaring was uiteindelijk super. We hadden toch maar besloten om oud en nieuw in Jinja te vieren, dit was veiliger. Na een latertje werden we de volgende ochtend weer wakker. We hadden er een rustig dagje van gemaakt. S middags ging ik met kim mini golven. We waren gekke backpackers tegen gekomen. Stel je even dit voor: vieze modderige blote voeten, kapotte kleren en de mannen hadden lange baarden zoals sinterklaas en rasta haar.. daar gingen we mee mini golven dat kon niets anders worden dan lol. Aan het einde kon ik m'n ogen niet meer open houden en ging ik even voor een power napje op bed. Na mijn power nap gingen we klaarmaken voor de avond. We aten bij het hostel en deden een drankje en een dansje tot het 22:00 uur was. Toen gingen we naar town om onze party bij de Nile voort te zetten. Bij deze plek zouden we blijven om vuurwerk te zien om 12 uur. De sfeer zat er goed in. Toen riep er iemand 2 minuten jongens dat is het 12 uur!!! Nou toen kwamen de kriebels en was het ineens twaalf uur. HAPPY NEW YEAR!!!! Er ging een beetje vuurwerk de lucht in en dat was het. Het was niet te vergelijken met Nederland. Het was een leuke ervaring, maar het was alsof er een vette party in de zomer was met wat vuurwerk. Later gingen we nog naar een club en hadden we rond 4:00 allemaal wel genoeg gehad en was het tijd om naar het hostel te gaan. Voor dat we er waren was het inmiddels al veel later haha. Het resultaat van een leuk weekend en oud en nieuw was dan wel een katertje.
1 januari was wel een beetje een dip dagje, het was namelijk de verjaardag van mijn vader, maar ik weet zo zeker dat hij trots op mij is!

Ik mis iedereen, maar zie jullie snel!! Voor de geïnteresseerden dit is de link van de blog van de twee andere meisjes die over twee week al terug naar Nederland gaan..
http://ger-kim.reismee.nl

Lieve groet uit Oeganda