larissa-in-oeganda.reismee.nl

Een drukke week & een rustig weekend

Lieve allemaal,

Daar was alweer een week voorbij gevlogen...

Afgelopen week was het in het ziekenhuis over het algemeen een drukke week. I like that haha. In Nederland is alle tijd van mijn leven wel gevuld met iets. Maar hier is het leven relaxed als je het zo bekijkt. Sommige dagen of weken is het zo rustig en komen er op een dag in mijn dienst misschien 20 patiënten. Dan ga ik bezig voor mijn opdrachten want dat moet ook gebeuren. Een tegenvaller was deze week dat ik nog steeds niet met het wondzorg project ben gestart. Daar loop ik erg tegen aan maar, als het dan nu echt goed is start ik aankomende woensdag.

Op maandag was niet veel bijzonders dan de gewone dingen. Ik dacht dinsdag morgen toen ik naar het ziekenhuis liep, misschien is er deze week wel geen bijzonder geval om te vertellen in mijn blog. Maar of het zo moest zijn toen ik aankwam bij het ziekenhuis stonden daar allemaal mensen te praten en er was politie. Er was een jongen met een pijl in zijn long. Ja een pijl van pijl en boog. De jongen was nog zo jong hij was 16 jaar oud. Bijzondere verschijning hoe het er uitzag. De man die had geschoten schoot op vanille maar raakte de jongen. Ik denk niet dat je snel zo iets tegen zou komen in Nederland. Wanneer je schiet met een pijl en boog zijn daar allerlei regels voor. De jongen kon niet in het ziekenhuis hier geholpen worden de pijl moest namelijk operatief verwijderd worden en daar heeft het ziekenhuis waar ik werk niet de materialen voor. Gelukkig voor de jongen waren alle kosten voor de man die geschoten had. De jongen had namelijk zelf het geld niet. De man ook niet maar die was schuldig. Wat ik wel echt bizar vond om te zien is dat er niemand haast bij had. Het duurde 3 uur voordat de ambulance er was voor vervoer, de politie liep met zijn geweer rond in het ziekenhuis tegen alle mensen aan. Ik stond ergens en hij kwam naast me staan om te praten met mijn collega's en ineens voelde ik dat geweer tegen mijn arm aan. Een eng moment. Privacy? Wat is dat? Iedereen maakte foto's van de jongen zonder het hem te vragen. Ik vond later zelfs een stukje in de krant met de volledige naam en woonplaats van de dader en slachtoffer.

Op de foto hierboven ben ik een grote, viezewond aan het behandelen. Hebjullie de wond bespaart :)

Woensdag was er een meisje van 10 wat verkracht was vreselijk! Gelukkig betaalde de politie de testen voor het meisje. Een groot probleem is hier wanneer je geld hebt geef je de politie wat geld en je bent onvindbaar.. geen idee of dat ook gebeurt met zulke vreselijke incidenten maar zo is wel hoe het hier gaat. Gelukkig had het meisje er lichamelijk niets aan over gehouden maar, geestelijk voor haar hele leven. Donderdag was ook een normale dag. Vrijdag was weer een zeer drukke dag zo waren er veel zieke patiënten naar het ziekenhuis gekomen, patiënten met voedselvergiftigingen, patiënten met veel diepe wonden wat gehecht moest worden. En aan het einde van de middag een jongetje wat zwaargewond was en wonden had dat gehecht moesten worden.

Het weekend was rustig. Ik zou naar Kampala gaan maar dit was niet heel verstandig omdat er wat onrust is vanwege het nieuws hier. De president wil voor altijd aan de macht blijven. Daarom heb ik er maar een relax weekend van gemaakt en zie ik volgende week wel weer. Vandaag kon ik dan mooi even mijn was doen. Dat kost me wel wat tijd nog haha. Ik krijg het gelukkig al iets beter schoon dan eerst. Alleen deden ze de afval bult aan dat het afval verbrand, dat stinkt enorm dus mijn schone was stinkt nu. Maar ja dat is het leven in Afrika. Geen probleem mee voor hier :).

Hoop jullie volgende week weer wat meer te kunnen vertellen. Trouwens check de foto hieronder. Cassave is echt lekker!

Liefs uit Uganda

Reacties

Reacties

Elles

We lezen hier trouw je belevenissen . Wat een avontuur voor je. Dit nemen ze je miet meer af. Geniet van je tijd daar. Groetjes van ons allemaal.

beppe Sietske

Dag lieverd,
Wat weer een mooi verhaal. Jij maakt onnoemlijk veel mee.
Fijn om het te lezen. En een foto van jou. Op deze manier ben
je toch dichtbij. Hou je goed meisje. Dikkke knuffels en een dikke tuut
van beppe Sietske.

Annie

Weer je verhaal gelezen,erg mooi verhaal en ook wel spannend,lieverd zie uit naar jouw volgende verhaal,dikke knuffel en kus van mij.Annie

Mariëtte

Hééééé lieve Larissa,
wat een avonturen en wat schrijf je er mooi over! Zo knap zoals je je aanpast aan het leven daar en alles wat er gebeurt binnen de (on)mogelijkheden van het leven in Oeganda plaatst. Goed om te lezen dat jij goed bij jezelf blijft!
Liefs voor jou, Larissa, Mariëtte.

johan oost

he hallo larissa hoe gaat het nu daar gaat alles naar wens en was zeker spannend met die agent nou ik wens je het alle beste toe daar waar je bent groenten johan

oma biegel

je bericht gelezen.Lieve Larissa wat maak veel mee..Als je thuis komt is het hier een saaie boel ..
het eten is iedergeval lekker.liefs en groeten .
oma biegel

Opa Leen Biegel

Hallo Larissa,
Wat jij allemaal meemaakt is bijna niet te bevatten. Een jongen met pijl en boog beschieten, dit heb ik alleen gezien in een (western) film. Ondanks alles wat jij daar meemaakt, moet jij toch genieten van de tijd dat jij daar bent. Pas goed op je zelf.
Groet, opa Leen.

Alle en Monique

Lieve larissa,
Wat leuk, die foto van jou! Samen met alles wat je beschrijft krijgen we een heel duidelijk beeld van jouw leven daar. Super knap, hoe jij daar je weg in vindt.
Succes met alles,
Liefs van ons.

Karin

Indrukwekkende ervaringen die jij mee maakt. Zojuist zagen wij trauma 1e hulp op tv....daar is het heel anders dan bij jou.
Kun je goed praten met collega's en je gastgezin over wat je mee maakt? Want ik kan me voorstellen dat het je soms ook aangrijpt....
Ik kijk uit naar je volgende blog.
Liefs karin

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel4Change